Bardzo zacne muzeum

Bardzo zacne muzeum

Jedno z najstarszych polskich muzeów, otwarte dla zwiedzających w 1878 r., mieści się w Krakowie i zawdzięcza swoje powstanie księżnej Izabelli Czartoryskiej, zagorzałej kolekcjonerce starożytności i dzieł sztuki. Po zabraniu swojej kolekcji z Puław księżna umieściła ją, łącznie z biblioteką, w kompleksie budynków zlokalizowanych przy ulicy św. Jana i Pijarskiej. Za czasów księcia Władysława Czartoryskiego kolekcja została uporządkowana i przekształcona z „sentymentalnej” w pełnokrwistą kolekcję dzieł sztuki. Obecnie muzeum należy do Fundacji XX Czartoryskich i powierzone jest opiece Muzeum Narodowego W Krakowie. Najsłynniejszym dziełem, którym może się poszczycić Muzeum Czartoryskich jest oczywiście obraz „Dama z gronostajem” namalowany przez Leonarda da Vinci. Muzeum straciło w czasie okupacji hitlerowskiej wiele cennych eksponatów, z których do dziś dnia nie odzyskano na przykład „Portretu młodzieńca” pędzla Rafaela oraz starożytnych dzieł sztuki złotniczej. Przez całe lata opiekunowie muzeum starali się zachować jego charakter kolekcjonerski. Polegał on na tym, że eksponowano maksymalnie dużą ilość dzieł uporządkowanych chronologicznie, tematycznie i według autorów. Po przekształceniach własnościowych i oficjalnym powrocie zbiorów do Fundacji xx Czartoryskich, podjęto kapitalny remont siedziby muzeum. Przy jego okazji wywiązała się dyskusja, co do dalszego charakteru tej placówki.